วันนี้พ่อแม่ทำภาพนี้ขึ้นมา เลยคิดว่าอยากเล่าเรื่อง...

วันนี้พ่อแม่ทำภาพนี้ขึ้นมา เลยคิดว่าอยากเล่าเรื่องเขาให้ทุกคนฟังเพราะนี่คือต้นตำหรับ Content ในเพจเรา

พ่อเรามีงานอดิเรกเป็นนักแข่งรถวิบากและตากล้องท่องเที่ยว ส่วนแม่เป็นเนวิเกเตอร์และนางแบบ

ทั้งสองคนเที่ยวเก่งและจดบันทึกเก่ง จะชอบถ่ายรูปมาแปะในสมุดทำมือ แม่จะชวนเราวาดภาพประกอบในนั้น แล้วก็เอาไปซีรอกซ์แจกคนบ้าง ไปโชว์บ้าง ลงนิตยสารบ้าง

เราโตมากับบ้านที่เต็มไปด้วยถ้วยรางวัลและบทความ เย็นวันศุกร์พ่อจะขับรถแข่งมารับที่โรงเรียน บอกว่าการบ้านน่ะช่างมัน(?) ไปเที่ยวกันก่อน ไปชนะ ไปหาอะไรสนุกๆดูระหว่างทาง ไปพิพิธภัณฑ์ ภูเขา ทะเล น้ำตก ระหว่างทางพ่อแม่ก็จะเล่าประวัติศาสตร์บ้าง วิทยาศาสตร์บ้าง การเมืองความขัดแย้งของพื้นที่นั้นบ้าง ทุกเรื่องร้อยเรียงประสานกันเป็นหนึ่งเดียว ไม่มีแยกวิชาเหมือนในโรงเรียน แม่อยากให้เราโตไปเป็นมิชชั่นนารี ส่วนพ่ออยากให้เป็นนักโบราณคดี

แต่เราดันแสดงออกว่าชอบศิลปะ พ่อกับแม่เป็นคนสายวิทย์ทั้งคู่ เขาไม่รู้ว่าจะซัพพอร์ตเรายังไงเพราะไม่มีคนรู้จักทำงานด้านนี้เลย

สิ่งที่เขาทำคือ ตอนม.1 เราอดนอนข้ามคืนวาดรูปให้ทันส่งโรงพิมพ์ประมาณอาทิตย์นึง พ่อกับแม่ก็สลับกันมานอนเฝ้าในห้องทำงานเป็นเพื่อน (เพราะเรากลัวผี และเขายืนยันว่าเราต้องไป รร. ตอนกลางวัน😭 )

การ์ตูนเล่มนั้นขายได้กำไรไม่กี่ร้อย เพราะทำแบบกากๆ วาดเสร็จก็ซีรอกซ์เข้าเล่มรายงาน แต่พอเราขึ้นรถพ่อก็บอกว่า

" หนูเป็น Professional แล้วนะ "
" โปรยังไง ได้เงินแค่นี้ "
" Professional คือคนที่ทำเงินจากสิ่งที่รักได้ และตั้งใจจะทำมันให้ดีขึ้นทุกวัน ปั๋นเป็นแบบนั้นรึเปล่า "
" ก็เป็นนะ "
" งั้นหนูก็เป็นโปรแล้ว ทำตัวให้มืออาชีพสมเป็นโปรล่ะ"

ขอบคุณที่เขาได้มาเจอกันและอยู่ด้วยกันมา 36 ปี และเป็นพ่อแม่ที่ซัพพอร์ตลูกได้ดีที่สุดในโลก วันนี้ขอเล่าเรื่องส่วนตัวในเพจซักโพส เพราะถ้าไม่มีสองคนนี้ก็ไม่มีเพจนี้ 🥰

---